Vakantie

Eindelijk kon ik papa en mama weer in de armen sluiten. Ze kwamen wat later dan gedacht, want ze hadden eerst nog een prachtige ballonvaart gemaakt over de woestijn. De bubbels werden door Dirk geopend na een korte rondleiding. Rustig aan wat gegeten, bijgepraat, gerelaxed en 's avonds lekker een hapje gegeten bij The Anchors. Fijn gevoel dat ze er weer waren!

Zondag moest ik ze vroeg uit hun bed trommelen om met zeehonden te gaan kayakken. Jonathan was een weekendje weg gegaan, zodat papa en mama in zijn kamer konden slapen. Een heerlijk eitje gebakken, waarna we er flink tegen aan konden. Dat eitje was wel nodig, want er stond een fikse wind. Deze keer kayakken was nóg mooier dan de eerste keer. 'S avonds met de handjes gegeten, want er stond een écht Afrikaans gerecht op het menu.

De volgende dag kon mijn vakantie dan ook echt beginnen. In de ochtend hebben de studenten papa en mama nog het een en andere uitgelegd en daarna zijn we begonnen te rijden naar Swakopmund. Hier kort een koffietje gedronken, wat rondgekeken en weer verder gereden op weg naar Spitzkoppe. Een camping in een prachtige omgeving. Geprobeerd een wandeling te maken, wat uiteindelijk uit is gelopen op een korte beklimming. Daarna lekker de braai aangestoken voor een mals stukje game steak.

De dag daarna stond de rit naar camp Madisa op de planning. Mooie rit door soms groen, soms dor, soms bergachtig en soms vlak landschap. We zouden er eventueel wat olifanten kunnen spotten, maar helaas niet toen wij er reden. Onderweg nog een kijkje genomen bij The White Lady. Tijdens de wandeling door de bergen werd ons verteld dat The White Lady geen Lady is, maar een Man. Bij de campsite een plonsje genomen en daarna heerlijk gedoucht in ons eigen toiletgebouwtje. Mooi gemaakt, met tijdens het toiletteren en douchen uitzicht op de oneindige vlakten van het Namibische landschap.

Woensdag stond een mooie rit op de planning richting Etosha. Veel off-road weggetjes gereden, waar het wat rustiger is dan op de C-wegen. 'Wat rustiger' is nog een understatement, je komt heel de route echt bijna niemand tegen. Bijna geen andere mensen dan, dieren hebben we wel wat kunnen spotten. Hier en daar een verdwaalde struisvogel of springbokje. Op de route lag Khorixas, de laatste plek voor Etosha waar je boodschappen kan doen. Wat een rotzooitje was het daar bij de supermarkt. Veel mensen voor de supermarkt, veel mensen in de supermarkt, een half voorradige supermarkt en ga zo nog maar even door. Toch hadden we bijna alles gevonden wat we nodig hadden, waarna we weer verder konden rijden. Richting de avond kwamen we aan bij camp Taleni, waar de lucht grauwer en grauwer werd. Niet heel veel later kwamen de bliksemschichten naar beneden en even later ook de regendruppels. Dit alles een goed excuus om lekker uiteten te gaan bij het restaurant.

Gister de eerste dag in Etosha. Wat een wilde dieren! Het was niet bij te houden hoeveel wij hebben gezien en hoe rustig het was, qua andere bezoekers, op de wegen waar wij reden. Ik zal alles proberen op te schrijven wat we hebben gezien: springbokken, impala's, Oryx, struisvogels, zebra's, giraffes, leeuwen en gnoes. Het was een geweldige dag met als klap op de vuurpijl een neushoorn bij de waterplas van de camping.

Vandaag hopen op weer zo'n dag!